.jpg)
Yazar: Junot Diaz
Çevirmen: -
Sayfa Sayısı: 224
Dili: İngilizce
Yayınevi: Faber and Faber / Riverhead Hardcover
Bir insan bir yorumu yazmamak için bu kadar direnir mi? Ben direndim ama nafile, bu kitabı es geçmem mümkün değil. Ne yazacağımı bilmeden akışa bırakıyorum kendimi...
2012 yılı Ulusal Kitap Ödüllerinin finalistlerinden biri olan; This is How You Lose Her (O’nu İşte Bu Şekilde Kayberdersin), Pulitzer Ödüllü Junot Diaz’ın üçüncü kitabı. Toplam 9 öyküden oluşan kitap, yazarın ikinci öykü derlemesi ve ilk kitabı (ve yine öykü derlemesi olan) Drown’un bıraktığı yerden devam ediyor. Önceki iki kitapta yer alan Yunior, bu kitabında ana karakteri ve yazar, Drown’da olduğu gibi bu kitabında da Amerika’da yaşayan Dominiklilerin yaşamları ve kültürleri son derece açık ve cesur bir dille anlatılıyor. Artık Diaz’ın imzası haline gelmiş; kaybetme, başarısızlık, yokluk, hayatın zorlukları ve bu halkın direnci konuları etrafında dönüyor hikayeler.
Dokuz hikayenin sekizi Yunior’un ağzından anlatılıyor, Yunior aslında yaratıcısı ile oldukça fazla ortak noktaya sahip bir karakter. Babası tarafından Dominik Cumhuriyeti’nden daha çocukken Amerika’nın New Jersey eyaletine getirilmiş ve burada oldukça zor şartlarda büyümüş. Ancak yetiştiği toplumun sunduğu genel imkanların ötesine geçmeyi başarmış ve sıklıkla görülen uyuşturucu satıcısı yada işçi olmak yerine, bir akademisyen ve yazar olmuş. IQ’su da oldukça yüksek olan Yunior, yine de Dominikli erkekler için çevresindekilerin düşündüğü klişeden kaçamamış, “Dominikli Erkekler Aldatır”. Ve maalesef, Yunior’da kendisini başka bir kadın uğruna terk eden babasının ve oldukça çapkın olarak anlattığı ağabeyinin izinden pek fazla uzaklaşabilmiş değil.
Hikayeler kronolojik bir sıralamada olmamasına rağmen, birbirlerinden de tamamen kopuk değiller ve okuyucuyu Yunior’un çocukluğundan orta yaşına kadar olan dönemde bir ileri bir geri gezdiriyorlar. İlk hikaye Yunior’un kız arkadaşı Magdalena’yı aldatması ile başlıyor ve sadakatsizlik, kültürel klişeler, aile ve göçmen olmanın getirdikleri, tekrar tekrar akıllıca ve sivri bir dille işleniyor.
Kitabın bana göre en dokunaklı öyküsü de; tek kadın bakış açısı sunan Yasmin’in hikayesi. Bu hikaye bir hastanede çamaşırhanede çalışan Yasmin ve karısını Santa Domingo’da bırakmış sevgilisi Ramon’un bir ev almaya çalışmasını anlatıyor. Hikaye, Yunior’ın son derece konuşkan, sert ve akıcı anlatımına adeta meydan okurcasına sakin, sessiz ve nazik bir şekilde anlatılıyor ve yaşadıklarına mümkün olduğu kadar dayanmaya çalışan narin bir kadının öyküsü olarak sunuluyor. Bu öyküye dair küçük de bir not ekleyecek olursak, aslında kronolojik sırayı bozarak ve pek fazla ipucu vermeyerek araya gizlenmiş olsa da, bu Yunior tarafından yazılmış ve kendilerini terk eden babasının hikayesi olarak yansıyor.
Kitapta en etkili anlatımlar, ikinci tekil kişi bakış açısı ile anlatılmış hikayeler. Anlatımı bu kadar güçlü bir yazarın elinde adeta bir yüzleşme etkisi yaratıyor ve okuyucu 200 sayfa boyunca Yunior’ın aldatmalarını ve hatalarını okuyor, ama yinede sonunda Yunior için üzülüyor ve kötü hissediyor.
Diaz’ın dili de oldukça zengin, kitap boyunca anlamasanız bile sizi rahatsız etmeyen, aksine tamamen yaşayan bir hikayenin içine girmenizi sağlayan İspanyolca kelimelerin yanı sıra, gerekli yerlerde tam bir sokak dili kullanırken, gereken yerlerde ise teknolojik terimler, bilimsel terimler kullanmaktan da kaçınmamış.
Yazarın Pulitzer Ödüllü kitabı Oscar Wao’nun Tuhaf Kısa Yaşamı kadar hırslı ve iddialı olmasa da, şimdiden birçok noktada 2012 yılının en iyi kitapları arasında yerini almış, son derece keskin gözlemler içeren ve okuyanı ciddi olarak düşündüren, kışkırtıcı bir kitap. Sadece küçücük bir sebepten dolayı muhteşem diyemeyeceğim, o da; kitabın etrafında döndüğü Dominikli toplumun yada Amerikalıların yaşam tarzından ve kültüründen çok çok uzakta yaşıyor ve onların bu tecrübelerine şahit olmuyoruz bu nedenle içlerine girmek biraz zorlaşıyor, bu da etkiyi azaltıyor.
Buradan satın alabilirsiniz:
Amazon, Kobo
0 yorum:
Yorum Gönder